Կույրերի կարծիքը

Հովհաննես Թումանյան

Օրը ցերեկով
Երեք-չորս հոգով
Կույրերը եկան
Փղին դեմ ընկան։
Մինը, որ մարմնին դիպավ հաստ, ահեղ,
— Հե՛յ, զգո՛ւյշ, կանչեց, մի պատ կա էստեղ։
Մյուսը, որ ոտն էր շոշափել իր դեմ՝
— Ի՜նչ պատ, ծիծաղեց, էս կոճղ է կարծեմ։
Երրորդի ձեռը կնճիթն էր ընկել.
— Օձ է, օ՜ձ, գոռաց, էլ ի՜նչ եք կանգնել։
Մինչդեռ չորրորդը պոչիցը բռնած
Քահ-քահ խնդալով ծաղրում էր նրանց.
— Վա՜հ, ճիշտ որ կույր եք. չիմացավ ոչ ոք։
Ոչ էս է, ոչ էն, այլ կախած մի թոկ։
Չէ՛, պատ է,— չէ, կոճղ— չէ, օձ է,— չէ, թոկ…
Ու աղմկելով ամեն մինը ջոկ,
Ինչպես որ եկել
Դեմ էին ընկել,
Էնպես էլ կույր-կույր ետ դարձան կըրկին—
Սարի պես փիղը պարզ լուսի տակին։

Հարցեր և առաջադրանքներ
1.Առակը համառոտ պատմի՛ր:
2.Ի՞նչ է սովորեցում առակը:
3.Պատմի՛ր կույրերի մասին:
4.Նամակ գրի՛ր հերոսներին. նրանց խորհուրդ տուր:

Բարև Ձեզ, ես Արտաշեսն եմ, ես գրում եմ , որ Ձեր բանաստեղծությունը կարդացի և այն շատ լավն էր: Ես շատ-շատ հավանեցի:

5.Առակի համար նոր ավարտ հորինի՛ր:

Փիղը հառաչեց բարձր, կույրերը հասկացան, որ իսկական կենդանի է;: Կույրերը շատ-շատ արագ վազեցին ու ամեն մեկը մտավ մի ծառի ետևը թաքնվելու:
6. Ինչ կպատահեր, եթե կույրերը փղի փոխարեն սիրամարգի հանդիպեին:

Եթե սիրամարգ հանդիպեինսիերմարգի գլուխը կբռնեին կասեին, որ օձ է, եթե պոչից` կասեին, որ հովհար է, եթե կտուցից բռներ կասեին, որ բադ է:

Բախվել-դեմառնել, դեմառնել-
Բախվել-հեռանալ, ահեղ-մեծ-հսկա
ահեղ- փոքրամարմին-փոքր, թոկ-պարան,