Գյուլնազ տատի հեքիաթները
Ըստ Խազարոս Աղայանի համանուն հեքիաթի և Ջաննի Ռոդարի <<Մուրճաձկան պատմությունը >> հեքիաթի
Մի անգամ Գյուլնազ տատին շրջապատեցին իր թոռները և ստիպեցին, որ տատը նրանց պատմի մուրճաձկան արկածները: Տատն էլ վեր առավ փոքրիկներից մեկին, դրավ ծնկան վրա, երկու ձեռքից բռնեց և վեր ու վար թափ տալով երգեց.
Բողոքում է մի մուրճ-ձուկ.
Չունեմ գոնե մի մեխ-ձուկ.
Պատ-ձուկ, փայտ-ձուկ էլ չկա.
Ծովում անտակ ու հսկա:
Հույսն է կտրել մուրճ-ձուկը.
-Ի՞նչ եմ այստեղ անելու,
Սալ ու երկաթ, որ չկա
Ինչ եմ տաք-տաք ծեծելու:
Առաջ ունեի ոտնաման՝
Մի զույգ մաշիկ պատվական,
Ու զայրացած ժամանակ
Ոտքս գետին էի զարկում:
Բայց դե սա էլ հայտնվեց
Ձկնորսի մեծ ուռկանում,
Ոտքս հազիվ փրկվեց…
Դրանց բարի՛ կերուխում: