Անկուշտ տերտերը
Մի աղքատ մարդ առավոտ առավ քլունգը գնաց անտառ: Մի կոճղ հանեց, տակից ոսկի ելավ: Մարդը, որ ոսկին տեսավ մոլորվեց և ոսկին տանելու համար գնաց ճանապարիհ վրա կանգնեց, տեսավ մի տերտեր է գալիս 7 ջորի առաջն ու տերտերին ասաց.
— Այ տերտեր ջան, իմ պապու մահանալուց առաջ ոսկիներ է պահել անտառում ,ես էլ այսօր գնացել էի ծառերի կոճղը հանելու և այնտեղից էլ այս ոսկիները գտա: Այստեղով շատ մարդիք էին անցել, բայց եր իրենց չէի վստահում, բայց որ քեզի տեսա վստահեցի: Արի գնաք իմ տուն այս 2 փայն էլ քեզ:-Գնացին-գնացին տերտերի սիրտը պղտորվեց ասաց.
-Իմ փայը քիչ է:
-Այս 4 փայն էլ քեզ, քշի գնաք,-ասաց աղքատ մարդը:
Գնացին-գնացի Էլի տերտերի սիրտը պղտորվեց:Ասաց.
— Իմ փայը քիչ է:
-Այս 6 փայն էլ քեզ, քշի գնաք:
Գնացին-գնացի էլի տերտերի սիրտը պղտորվեց:
-Իմ փայը քիչ է:
Աղքատն ասաց.
-Ահա այս 7 փայն էլ քեզ, մենակ թե քշի գնաք:
Գնացին-գնացին հասան աղբույրի մոտ:Աղքատը ծարավ էր:Մոտը ոսկե թաս ուներ, հանեց , աղբույրից ջուր խմեց: Տերտերը ասաց.
-Ես ել եմ ուզում ջուր խմեմ, ես էլ տերտեր, եմ ես ել եմ ծարավ:
Աղքատ մարդը բարկացավ և մի բուռ հող վերցրեց շփեց տերտերի աջքերի մեջ: Տերտերը կույրացավ, դեմը չէր տենսնում: Աղքատ մարդնել՝ ինչ տերտերին էր տվել, վերցրեց ու գնաց տուն:
Արտաշես Մինասյանի ուսումնական բլոգ 