Մենք այսօր ճամփորդեցինք դեպի Երկրաբանական թանգարան: Այնտեղ կար մի մեծ փիղ, այն գտել էին հին ժամանակաշրջանում Գյումրիի տարածքից։ Ասում են, որ փղերը իրենց մահը զգում են: Երբ մահը զգում է նա, գնում է գերեզմանի մոտ ու մահանում: Նա դեռ փոքրիկ էր, նա կարող էր էլի մեծանալ։ Այնտեղ կային շատ քարեր` թունավոր քարեր: Այնտեղ կար հիմարի ոսկի անունով քար: Երկրաբանները այդ քարերը տեսել էին, ընտրել էին, որի փոշին մաքրել էին: Այդ քարի վրայի ոսկին ներկի տեսակի մի բան էր արած և նրանք փոշին վրայից թափեցն և գույն էլ թափվեց և պարզվեզ, որ դա ոսկի չի, դրա համար այդ քարին ասում են հիմարի ոսկի։ Երկրագնդի վրա մի անգամ մեծ քար էր ընկել տիեզերքից, այդ քարի կեսը գտել և բերել էին թանգարան։ Մենք այնտեղ մի լավայի կտոր տեսանք, այդ լավան թափվել էր սարերից : Այդ լավան սառել էր։
Արտաշես Մինասյանի ուսումնական բլոգ 